 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Баляда Адама Храптовіча
|
|
19.03.1768 – 25.12.1844
|
Сядзіш прад сьвечкай, сьвечка ў цемнаце,
Нібыта кветка адзінокая, цьвіце...
У Шчорсах школу маеш для сялян,
Каб і яны ў жыцьці магчымасьць мелі
Ня толькі ведаць як завецца пан,
А для чаго на сьвеце разумелі
Жывуць яны і гінуць у паўстаньнях.
Бяз сонца ў небе не пачнецца раньне,
Як не пачнецца шлях ад родных хат
У сьвет бязь веры, што вяртаньне будзе
Дамоў хоць гэты край ня райскі сад.
Хто бацька твой – ніколі не забудзеш
І будзеш кнігі сабіраць, як ён.
Адам Міцкевіч у цябе загосьціць.
Да мудрых кніжак трапіўшы ў палон,
«Гражыну» ён задумае і ўзросьціць
І, гледзячы на сумны дождж з вакна,
Прашэпча ён: «Айчына ў нас адна...»
І вершаў беларускіх настварае,
Якія потым згубяцца, згараць,
Як зараз сьвечка прад табой згарае,
Каб аніколі больш не асьвятляць
Таго, што сьвет само ўжо асьвятляе...
27.IV.2010.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
